வேடிக்க - 29.
திருநங்கை சுசி.
பெசண்ட் நகர் நகர் பீச்சில் மேட்டில் இருந்து நடைபாதைக்கு இறங்க சிரமப்பட்ட போது ஓடி வந்து "அப்பா" என்று
கை பிடித்து உடன் உதவி செய்து விட்டு மேலே வேகமாக நடந்தவள்.
"மகளே, நில்லும்மா" பாக்கெட்டில் இருந்து பணத்தை எடுத்து நீட்டிய போது
சுசி " பணமெல்லாம் வேண்டாம். "என்னோட அப்பா" கறுப்பு வைரமாக ஜ்வலித்து புன்னகையுடன் விறுவிறுவென்று போய் விட்டாள்.
மகா உன்னதமான சுடர்ப்பொறி. Spark.
Her inner sparkle.
அடுத்தடுத்த தடவை பெசண்ட் நகர் பீச்சில் பார்க்கும் போதெல்லாம் ஏதாவது அவளுக்கு தர வேண்டும் என 'மகளே, இந்தா " கையை நீட்டும் போது
சுசி "வேண்டாம்ப்பா"
Always classy, never trashy.
பொங்கல் அன்று பீச்சில் இல்லத்தரசியிடம்
" நம்ம மக சுசியை என்னோட
செல்ஃபி எடும்மா" என்றேன்.
Sparkle on, Susi.
