Share

Dec 24, 2009

மாய யதார்த்தம்


A realistic setting is invaded by something too strange to believe.

"காட்டில் திரியும் வேங்கை நிலவில் மரத்தில் நகத்தை ஆழப் பதித்து விட்டுப் போய் விடுகிறது . அதைப் பின்னரோ மறுநாளோ பார்த்த பிராணி கிலி பிடித்து உயிரை விட்டு விடுகிறது!வேட்டையாட வேண்டிய கஷ்டமில்லாமல் உணவு "

-ந. பிச்சமூர்த்தி ' பஞ்சகல்யாணி ' கதையில் புலியின் புத்திசாலித்தனமான உணவுத் தேடல் பற்றி. The peculiar attitude on the part of tiger towards it's prey!

இங்கே புலி மரத்தில் வரைகிறது .

கோவையிலுள்ள தென் பாண்டியன் கவிதை ஒன்று இந்த டிசெம்பர் மாத 'உயிரெழுத்து' பத்திரிகையில். கவிஞன் வரையும் மரம். வரைந்த பின் பறந்து விட்ட பறவைகள் மீண்டு வந்து அமர்ந்த மரம். Illogical Scenerio!


COLERIDGE FORMULAவுக்கு உதாரணம்.

Willing Suspension of Disbelief in constituting the poetic faith.

Justification of the use of fantacy and non-realistic elements in creative writing.
பறவைகளை வழி நடத்து

பறவை ஒன்றை வரையத் துவங்கினேன்

வரைந்து முடிந்ததும்

அது பறந்து விட்டது

மீண்டும் ஒரு பறவையை

வரைந்தேன்

அதுவும் பறந்து விட்டது

நான் வரைந்துகொண்டே இருந்தேன்

அவைகள் பறந்து கொண்டே இருந்தன

இறுதியாக மரம் ஒன்றை

வரைந்து முடித்தேன்

பறந்து போன அத்தனை

பறவைகளும் வந்து

அமர்ந்து கொண்டன.

7 comments:

  1. //பறவை ஒன்றை வரையத் துவங்கினேன்

    வரைந்து முடிந்ததும்

    அது பறந்து விட்டது

    மீண்டும் ஒரு பறவையை

    வரைந்தேன்

    அதுவும் பறந்து விட்டது

    நான் வரைந்துகொண்டே இருந்தேன்

    அவைகள் பறந்து கொண்டே இருந்தன

    இறுதியாக மரம் ஒன்றை

    வரைந்து முடித்தேன்

    பறந்து போன அத்தனை

    பறவைகளும் வந்து

    அமர்ந்து கொண்டன.//

    அற்புதம்.யார் அந்த தென் பாண்டியன்..?

    பகிர்ந்தமைக்கு மிக்க நன்றி.

    ReplyDelete
  2. அருமை சார்.
    இந்த மாதிரி உண்மையான கவிதையைப் படித்து ரொம்ப நாளாகி விட்டது.
    நன்றி சார்.

    ReplyDelete
  3. தென்பாண்டியன் எழுதிய கவிதையும் பிடித்திருக்கிறது. சில சமையம் இப்படி ஓர் ஒருமித்த நிகழ்வு கூடுவதுண்டு:


    “to paint the portrait of a bird” (jacques prevert)

    First paint a cage
    with an open door
    then paint
    something pretty
    something simple
    something beautiful
    something useful
    for the bird
    then place the canvas against a tree
    in a garden
    in a wood
    or in a forest
    hide behind the tree
    without speaking
    without moving …
    Sometimes the bird comes quickly
    but he can just as well spend long years
    before deciding
    Don’t get discouraged
    wait
    wait years if necessary
    the swiftness or slowness of the coming
    of the bird having no rapport
    with the success of the picture
    When the bird comes
    if he comes
    observe the most profound silence
    wait till the bird enters the cage
    and when he has entered
    gently close the door with a brush
    then
    paint out all the bars one by one
    taking care not to touch any of the feathers of the bird
    Then paint the portrait of the tree
    choosing the most beautiful of its branches
    for the bird
    paint also the green foliage and the wind’s freshness
    the dust of the sun
    and the noise of insects in the summer heat
    and then wait for the bird to decide to sing
    If the bird doesn’t sing
    it’s a bad sign
    a sign that the painting is bad
    but if he sings it’s a good sign
    a sign that you can sign
    so then so gently you pull out
    one of the feathers of the bird
    and you write your name in a corner of the picture

    - ராஜசுந்தரராஜன்

    ReplyDelete
  4. அதி அற்புதம்! படிக்கக் கொடுத்தமைக்கு நன்றி. தென் பாண்டியனுக்கு அன்பும் பாராட்டும்.

    ReplyDelete
  5. RajaSundararajan Sir!

    Thanks for sharing this beautiful poem here.

    You are a warm and sharing friend!

    ReplyDelete
  6. வாவ்.. அருமையான கவிதை.. மீண்டும் படிக்கத் தூண்டுகிறது..!

    நல்லதொரு முன்மொழிதல் ஸார்..!

    ReplyDelete
  7. விஜயா பதிப்பகத்தில் புத்தகம் வாங்கினால், அதை வைத்துத் தரும் ப்ரொவுன் கவரில் இந்த கவிதையை அச்சடித்திருக்கிறார்கள்.

    ReplyDelete

Note: Only a member of this blog may post a comment.