தொடர்ந்து எழுதுவதில் எனக்கு வாய்ப்பு இல்லாமல் ஆகிறது .
பார்ப்போம் . எப்படி தொடர்வது என்று இப்போது தெரியவில்லை . என் பிழைப்பு ,அலுவல் சம்பந்தமாக ஒரு மாறுதல் என் ப்ளாக் தொடர்வதிலும் தடங்கலை ஏற்படுத்தி விட்டது. தினமும் இனி பதிவு போடுதல் சாத்தியம் இல்லை போல தெரிகிறது . இன்னும் நாற்பது வருடங்களுக்கு ஒரு நாள் கூட விடாமல் என்னால் எழுத முடியும் . மேடை தான் வேண்டும் .சூழல் தடங்கலாகி இருக்கிறது . ப்ளாக் எழுத தேவையான உபகரணம் இல்லாமல் எழுதவே முடியாது . எவ்வளவோ போராட்டத்திற்கிடையில் தான் இந்த முன்னூற்றி அறுபதுக்கு மேல் பட்ட பதிவுகளை நான் எழுத நேர்ந்தது .
இப்போது ஒரு 'கும் 'இருட்டு மீண்டும் .
வாசகர்களுக்கு என் பிரியமும் நன்றியும் . விடை பெறுகிறேன் .
முடிந்தவரை அவ்வப்போது தொடர விரும்புகிறேன் . ஆனால் இன்றைய நிலையில் என்னால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை . இந்த தடங்கல் தற்காலிகமாக இருக்கவேண்டும் என்று ஒரு ஏக்கம் மட்டும் ஏற்படுகிறது .
ஜெயகாந்தன் சொல்வது போல ' ஒதுங்குவதும் , பதுங்குவதும், பின்வாங்குவதும் கூட போராட்டத்தின் ஒரு பகுதி தான் .'
" எவ்வளவு நாள் எழுதுவீர்களோ தெரியாது . ஆனால் எழுதுவதெல்லாமே மணி மணியாய் இருக்கிறது '' என்று ஒரு முறை ஒருவர் என் பதிவு ஒன்றில் பின்னூட்டம் இட்டிருந்தார் .
RPR sir it is disheartening to hear this news. I will miss your posts terribly. Hope this is just a passing phase and you will bounce back to blog regularly.
ReplyDeleteதேவையானவைகள் கிடைத்து எழுதுவீர்கள்.
ReplyDeleteதற்காலிக பிரிவின் வலியுடன்
உங்கள் வாசகரிள் ஒருவன்
the recession has not spared our RPR either. Good Luck RPR!. Hopefully, you'd have enough time and resource to be back soon.
ReplyDeleteMay God be with you!
OH GOD..... I WILL BE MISSING YOUR WRITINGS VERY MUCH........HOPE TO SEE YOU SOON BACK WITH A BANG.........
ReplyDeleteDear RP,
ReplyDeleteVery sad to know this. I was visiting your website everyday. Would surely miss your erudite,witty writings. Who else is there to quote so extensively from master poets and share his memories.
Wishing you all the best and looking forward to seeing your blogs the soonest.
Jayakanth-Kuwait.
Dear Mr R P Rajanayagam,
ReplyDeleteTo tell you the truth, I took to reading blogs only after reading your blog that was sometime in last november.
And everyday as soon as I switch on my system, only after reading your blog I move on to other sites .
This has become a sort of habit I think.
Its because you had the magic touch of conveying your thoughts in an interesting and absorbing manner.
Now, I really feel that I am going to miss something which I have started liking very much
Sir, is there no way where you can overcome this
obstacle.
I kindly request you sir to reconsider your decision
and continue your blog as usual.
I only hope and pray from the bottom of my heart that whatever may be the reason for your decision
you should continue writing in your blog.....please sir..!
I am sure this request of mine is seconded by thousands of friends who regularly visit your blog.
So please be kind enough to oblige and continue your blog.
Dear Mr R P Rajanayagam,
ReplyDeleteTo tell you the truth, I took to reading blogs only after reading your blog that was sometime in last november.
And everyday as soon as I switch on my system, only after reading your blog I move on to other sites .
This has become a sort of habit I think.
Its because you had the magic touch of conveying your thoughts in an interesting and absorbing manner.
Now, I really feel that I am going to miss something which I have started liking very much
Sir, is there no way where you can overcome this
obstacle.
I kindly request you sir to reconsider your decision
and continue your blog as usual.
I only hope and pray from the bottom of my heart that whatever may be the reason for your decision
you should continue writing in your blog.....please sir..!
I am sure this request of mine is seconded by thousands of friends who regularly visit your blog.
So please be kind enough to oblige and continue your blog.
Chief,
ReplyDeleteYours and Charu's are the two sites I read every day. Feeling very low to know that you are not going to write very often. Thanks a lot for introducing finest films, books and so on.
Will keep reading earlier posts often.
Senthil
// இப்போது ஒரு 'கும் 'இருட்டு மீண்டும் .
ReplyDeleteவாசகர்களுக்கு என் பிரியமும் நன்றியும் . விடை பெறுகிறேன் .//
ம்ம்ம்
நேரம் கிடைக்கும் போது கண்டிப்பா எழுதுங்க.வாரம் ஒரு பதிவாவது.
நன்றி.
தற்காலிக விலகலாக இருக்கட்டும்.ஒரு நல்ல மனிதனுக்கு எவ்வளவு தான் சோதனைகள் வரும்?
ReplyDeleteநன்றி! மீண்டும் வருக!!
ReplyDeleteSir,
ReplyDeleteFeel so sad that you are unable to write daily.
For quite sometime now,my day will be complete only when i read your blog.
Thanks for the roller coaster ride of emotion,wit and experiences.
Like to wish and hope that you can write regularly soon.
Arunkumar
அன்புள்ள ராஜநாயகம்,
ReplyDeleteஎழுதுவதை நிறுத்தப்போகிறேன் என்பதைக் கேட்டுத் துயரம் ஏற்படுகிறது. அது தாற்காலிகமாக இருந்தாலும். விரசத்தையும் மிகவும் நாசூக்காகச் சொல்லமுடியும். எதையும் சுவைபடச்சொல்ல முடியும் என்பதற்கு எடுத்துக்காட்டு தங்கள் எழுத்து. தினமும் படித்துச் சுவைத்த பலருள் நானும் ஒருவன். விரைவில் நீங்கள் மீண்டும் எழுத என் வேண்டுகோள்.
அன்புடன்
முகில்வண்ணன்
Dear Rajanayahem,
ReplyDeleteYour length of writing was very convenient to me, for I was using only office computer. Incidentally, I had been given compulsary retirement by 15th April. Yet, I am sad to know about your problem. Let us hope you get your opening very soon. Like you, I too maintain my pen name as it is modified by Pramil. Take care.
Rajasundararajan
hello sir,am sathish from shanghai.few days before only i have started to read ur blog.ur writings making me to think.i really impressed by ur thoughts but now i disappointed.i will be waiting to read ur blog.
ReplyDeleteராஜநாயஹம் சார்,
ReplyDeleteதினந்தோறும் முடியாவிட்டாலும் பரவாயில்லை! வாரம் ஒரு நாள் 6, 7 பதிவுகள் சேர்ந்தாற்போல் எழுதிப் பாருங்களேன்!
நன்றி!
சினிமா விரும்பி
Unbelievable.. Silent admirers like me going to miss you...hope you come back soon...
ReplyDeleteஉங்களுடைய கிட்டதட்ட எல்லாப்பதிவுகளும்,ஒரு அதிர்வலையை அல்லது ஒரு விதமான இம்சையை கொடுத்து கொண்டே இருந்தது..கொஞ்சநாளுக்கு அது இருக்காது என்பதை என்னால் எப்படி எடுத்துக் கொள்வது என தெரியவில்லை!! மகிழ்ச்சியாகவா இல்லை ஒரு இழப்பாகவா??
ReplyDeleteநீங்கள் வசித்த எல்லா ஊர்களுக்கும் எனக்கும் சிறிய அளவாவது தொடர்பிருக்கிறது..கரூர்(என் வசிப்பிடம்),பாண்டிச்சேரி,திருச்சி,திருப்பூர்)..ஒரு சின்ன அற்ப சந்தோஷம் இதை பகிர்ந்து கொள்வதில்..
அன்புள்ள ராஜநாயஹம்:
ReplyDeleteஇதென்ன புதுசா சொல்லுகிறீர்கள்? நீங்கள் தொடர்ந்து எழுதவேண்டும். என்ன பிரச்சினையாக இருந்தாலும் உங்களால் அதிலிருந்து மீளமுடியும்.
என்னிடம் நாஞ்சில் நாடனும், வெ.சா.வும் அடிக்கடி சொல்வது:’நீங்கள் தொடர்ந்து எழுதவேண்டும். You owe it to the Society and Posterity' என்று. அதையே உங்களுக்கு நானும் சொல்கிறேன்.
இரு மாதங்களாக பெங்களூரில் இருந்தேன். ஒரு புது கைபேசி வாங்கினேன். அதில் பழைய போனில் இருந்த 400 நண்பர்களின் நம்பரை புதிசில் மாற்றித்தருகிறேன் என்று ஒரு (அனுகூல சத்ரு) ந்ண்பர் எல்லவற்றையும் அழித்துவிட்டு ஒரு Sorry Sir சொல்லிவிட்டு போய்விட்டார். அதனால் தான் உங்களுடன் தொடர்பு கொள்ளமுடியவில்லை.
இதற்கிடையில் இடது காலில் பொறுக்கமுடியாத வலி வந்து சென்னை விஜயா ஆஸ்பத்திரியில் M.R.i. Scan எடுத்துப்பார்த்ததில் திரு. கருணாநிதிக்கு இருந்ததைப்போல ஸ்லிப் டிஸ்க். தெரியாத்தனமாக நான்கு படங்களில் முதலமைச்சராக நடித்ததனால் வந்த கோளாறோ என்னவோ!
இப்போது ஒரு கால் அரைக்கால் ஆகிவிட்டது. இதற்கிடையில் ஒரு படப்பிடிப்புக்காக அறுபடை வீடுகளுக்கும் போகவேண்டிய நிர்ப்பந்தம். வரும்போது காலே அரைக்கால் ஆகிவிட்டது!
எனது முதலும் கடைசியுமான புத்தகம் ‘பல நேரங்களில் பல மனிதர்கள்’ வெளிவந்த விவரத்தை உங்களுடன் பகிர்ந்துகொள்ளமுடியவில்லை. புத்தகத்தை அனுப்பி வைக்க உங்கள் விலாசமில்லை. உங்கள் நம்பரும் மாயமாக மறைந்துவிட்டது. தயவு செய்து என்னை கூப்பிடுங்கள்.
எழுதுவதை தயவு செய்து நிறுத்தாதீர்கள்.
அன்புடன்,
பாரதி மணி
//
ReplyDeleteஎவ்வளவு நாள் எழுதுவீர்களோ தெரியாது . ஆனால் எழுதுவதேல்லாமே மணி மணியாய் இருக்கிறது ''
//
உண்மை தான்.. நான் தொடர்ந்து படிக்கும் பதிவுகளில் இதுவும் ஒன்று.. மீண்டு(ம்) வாருங்கள் :)
it's very sad to see you leave. you blog was part of my daily intellectual stimulant.. another one Charu..
ReplyDeleteKeep Well RP sir
Thanks
Regards
Kannan
\\இந்த தடங்கல் தற்காலிகமாக இருக்கவேண்டும் என்று ஒரு ஏக்கம் மட்டும் ஏற்படுகிறது .\\
ReplyDeleteதற்காலிகம் தான்,,,,,நீங்கள் நிச்சயமாக தொடர்ந்து எழுதுவீர்கள்
//இன்னும் நாற்பது வருடங்களுக்கு ஒரு நாள் கூட விடாமல் என்னால் எழுத முடியும் .//
ReplyDeleteஇந்த நம்பிக்கை ஒன்றே போதுமே, சூழ்நிலை எதுவானாலும், சமாளித்து வெளியே வருவதற்கு, அப்புறம் என்ன கவலை?!
வாங்க, எழுதத் தோன்றுகிற போதெல்லாம், வந்து எழுதுங்க!
பணியிடத்தில் பிரச்சனை என்று நினைக்கிறேன்..
ReplyDeleteநானும் திருப்பூர் தான், முடிந்தால் முயற்சிக்கவும்...ஒரு சந்திப்பிற்கு.
நான் சிங்கப்பூரில் இருக்கிறேன்.எனது கைப்பேசி எண் 0065 94577290.உங்கள் கைப்பேசி எண்ணைக் குறுஞ்செய்தி மூலமாகத் தெரியப்படுத்துங்கள்.
ReplyDeleteHoping this is not the end.
ReplyDeleteRajanayahem sir,
ReplyDeleteI am a big fan of your posts and I will definitely miss your commentaries and fine observations.
Wishing you all the best and hope you will be back soon as fresh as a morning dew with all your difficulties left behind.
-vijay
Expecting your writings, very soon...
ReplyDeleteI do not know what to say
ReplyDeleteSir,
ReplyDeleteI have become addicted to reading your blog everyday, first thing in the morning. I am not able to come to terms with the disappearance of your posts. What if you don't believe in God, I pray to Him to allay all your problems and bring you back to blog where you belong.
Wishing you all the best in your battle with life and with prayers for your coming out of all your troubles like a Phoenix,
Regards,
N.Ramakrishnan
Dear RPR,
ReplyDeletewish to seee you coming back soon.
MOSES
பிரிவு அன்பை ஆழப்படுத்தும்...
ReplyDeleteஅன்பு சகலத்தையும் தாங்கும்...
மீண்டும் விரைவில் உங்கள் வருகையை எதிர் பார்க்கும் வாசகன்..
மீண்டும் உங்களின் எழுத்துக்களை காண்பதற்கு காத்திருப்போம். கண்டிப்பாய் தங்களுக்கான பிரச்சினைகள் தீர்ந்து எங்களை எழுத்துக்களுடன் சந்திக்க வருவீர்கள் என்ற நம்பிக்கையில்...
ReplyDeleteசென்ஷி
Indrum Emmatrame..
ReplyDeleteSilence still continues...!
ReplyDeleteMatrumoru Ematramana ethirparppu...!
ReplyDeleteindrum ematramme...!
ReplyDelete