ஒரு படத்தில் என்னுடன் இருந்த சக உதவி இயக்குனர் ஒருவன் சொன்ன வார்த்தைகள்: ”வீட்டில இருந்து மாசாமாசம் எனக்கு பணம் அனுப்புறோம்னு சொன்னாங்க. நான் வேண்டாம்னுட்டேன்.
நானே spend பண்ணி loss பண்ணிக்கிறேன்னு சொல்லிட்டேன்.”
நானே spend பண்ணி loss பண்ணிக்கிறேன்???
ம்… spend பண்ணா loss வரத்தானே செய்யும்!
சொந்தக்கால்ல நின்னுக்கிறேன்னு சொல்லிட்டானாம்!
.................................
இயற்கை சீற்றமோ, நெருப்போ, தாஸ்மாக் தாய்மார்கள் போராட்டமோ, கிளர்ச்சி, குடிதண்ணீருக்கான மறியலா எதுவாக இருந்தாலும், சோகமாக, கோபாவேசமாக பேசும் பெண்கள், ஆண்கள் பக்கத்தில் நின்று, சூழ்நிலை இறுக்கத்தை நிராகரித்து
டி.வி.யில் வீடியோ கேமராவை பார்த்து, கண்கள் மலர சிரிக்கும் சிறுவர்கள், சிறுமிகள்! இந்த குழந்தைகளை பார்ப்பது காட்சி இன்பம்.
.....................
தெருவில் உள்ள டாங்க்கில் ஒரு குடத்திற்கு ஒரு ரூபாய். ஒரு வாட்டர் கேனில் தண்ணீர் பிடிக்க இரண்டு ரூபாய்.
ரொம்ப சுலபமாய் தெரிகிறது. ஆனால் என் வீடு இரண்டாவது மாடியில்.
எப்படியாவது புழக்கத்திற்கு தண்ணீர் வேண்டும். வேறு வழியே இல்லை.தினம் பத்து குடம் பிடித்துக்கொடுத்தால் ஐம்பது ரூபாய் கொடுத்து விடக்கூடத்தயாராகி விட்ட நிலை.
பக்கத்தில் உள்ள வேலை செய்கிற பெண்ணிடம் எடுத்துத்தரமுடியுமா? என்று விசாரித்ததில் தினம் ஐந்து குடத்திற்கு மாதம் ரூபாய் மூவாயிரம் வேண்டுமாம்.
ஏழை குசும்பு.
லோயர் மிடில் க்ளாஸ் வாழ்க்கை தான் இனி பரிதாபமானது. வீடு தேடினாலும் சிக்கல். நிர்ப்பந்தமாக வேலைக்கு ஆள் தேவைப்பட்டாலும் கிடையாது.
.....................................................
http://rprajanayahem.blogspot.in/2017/04/blog-post_18.html
http://rprajanayahem.blogspot.in/2009/10/blog-post_31.html
http://rprajanayahem.blogspot.in/2017/05/blog-post_26.html
ம்… spend பண்ணா loss வரத்தானே செய்யும்!
சொந்தக்கால்ல நின்னுக்கிறேன்னு சொல்லிட்டானாம்!
.................................
இயற்கை சீற்றமோ, நெருப்போ, தாஸ்மாக் தாய்மார்கள் போராட்டமோ, கிளர்ச்சி, குடிதண்ணீருக்கான மறியலா எதுவாக இருந்தாலும், சோகமாக, கோபாவேசமாக பேசும் பெண்கள், ஆண்கள் பக்கத்தில் நின்று, சூழ்நிலை இறுக்கத்தை நிராகரித்து
டி.வி.யில் வீடியோ கேமராவை பார்த்து, கண்கள் மலர சிரிக்கும் சிறுவர்கள், சிறுமிகள்! இந்த குழந்தைகளை பார்ப்பது காட்சி இன்பம்.
.....................
தெருவில் உள்ள டாங்க்கில் ஒரு குடத்திற்கு ஒரு ரூபாய். ஒரு வாட்டர் கேனில் தண்ணீர் பிடிக்க இரண்டு ரூபாய்.
ரொம்ப சுலபமாய் தெரிகிறது. ஆனால் என் வீடு இரண்டாவது மாடியில்.
எப்படியாவது புழக்கத்திற்கு தண்ணீர் வேண்டும். வேறு வழியே இல்லை.தினம் பத்து குடம் பிடித்துக்கொடுத்தால் ஐம்பது ரூபாய் கொடுத்து விடக்கூடத்தயாராகி விட்ட நிலை.
பக்கத்தில் உள்ள வேலை செய்கிற பெண்ணிடம் எடுத்துத்தரமுடியுமா? என்று விசாரித்ததில் தினம் ஐந்து குடத்திற்கு மாதம் ரூபாய் மூவாயிரம் வேண்டுமாம்.
ஏழை குசும்பு.
லோயர் மிடில் க்ளாஸ் வாழ்க்கை தான் இனி பரிதாபமானது. வீடு தேடினாலும் சிக்கல். நிர்ப்பந்தமாக வேலைக்கு ஆள் தேவைப்பட்டாலும் கிடையாது.
.....................................................
http://rprajanayahem.blogspot.in/2017/04/blog-post_18.html
http://rprajanayahem.blogspot.in/2009/10/blog-post_31.html
http://rprajanayahem.blogspot.in/2017/05/blog-post_26.html
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.